In aflevering XVI van De ontmoeting gaat Thomas van Huut met singer-songwriter Toverberg naar For the Love of Art, de collectiepresentatie ‘outsider art’ van Museum van de Geest in Amsterdam. Ze voelen allebei wat ongemak bij de term ‘outsider art’ (die door het museum wel wordt gebruikt). Want wie bepaalt wie insider is en wie outsider?

‘Het internet is wat Dickens ‘the best of times and the worst of times’ zou noemen. Het is bijna menselijk in al haar gebreken, en toch zien we het als een objectief, technologisch systeem.’ Ayrton van Noort dompelt zich onder in de fysieke manifestatie van het internet. Hij ontdekt hoe het ruikt, bedenkt hoelang het geleden is dat hij naar de wolken heeft gekeken en stelt vast hoe we op dagelijkse basis niet bezig zijn met de kabels op de zeebodem die onze digitale levens überhaupt mogelijk maken.

In de derde aflevering van de podcast Kan niet bestaat niet vertelt Susanne Khalil Yusef in gesprek met Maurits de Bruijn over de keuze om zich terug te trekken uit een researchgroep die zich bezighield met het realiseren van een herdenkingsmonument voor de Nakba in Rotterdam.

Blue Monday, zogenaamd de meest depressieve dag van het jaar, schreeuwt om een ander geluid, een hoopvolle blik op de wereld om ons heen. Mister Motley werkt dit jaar graag weer mee aan de Blauwe Maandag – de tabloid der verwondering – voor wat extra warmte op deze koude, donkere januaridag. Samen met schrijvers, columnisten en kunstenaars wordt de poëzie van het alledaagse eenmalig verheven tot headlines. Bestel vandaag nog een gratis exemplaar!

Deze week is Annabelle Binnerts te gast bij Kunst is Lang. Annabelle werkt met taal als materiaal. Vaak krijgt dat de vorm van geschilderde zinnen op muren, zorgvuldig afgestemd op de ruimte eromheen. Ze spelen met het idee van een fysiek karakter van woorden: welke mentale ruimte kan een woord oproepen, hoe kan een zin alleen naar zichzelf verwijzen en claustrofobisch aanvoelen, heeft een woord een voor- en een achterkant, en wat is er voor nodig om de woorden in een zin in slaap te laten vallen?

Quinsy Gario is een performancekunstenaar die, in zijn eigen woorden ‘bezig is met het dekoloniaal herinneren en het verstoren van institutionele praktijken die kolonisatie voortzetten, of koloniale praktijken voortzetten.’ Hoe hij dit doet, hoe hij zich staande houdt, hoe hij netwerken en cirkels verbindt en hoe het familie kunstenaarscollectief hierin een onmisbare rol speelt, vertelt hij tijdens een openhartig gesprek met Rita Ouédraogo. ‘Wanneer we het hebben over het dekoloniseren van het museum moeten we de vraag stellen of dat überhaupt mogelijk is. Voor musea die nu ook erfgoed teruggeven is mijn vraag wat stuwt dat, net als met de excuses voor de slavernij. Er is heel lang geijverd voor beide en nu het op gang is gekomen blijken dezelfde koloniale machtsspelletjes de overhand te voeren.’

Auto-ongelukken, vallende aambeelden en een omvallende trap: kunstenaar Feiko Beckers verheft de mislukking tot kunstvorm. Maar als hij de regie verliest bij een zorgvuldig in scène gezette slapstick of anti-climax, en hij ondersteboven aan een touw eindigt, is het werk voor hem toch mislukt. Hoe verschilt deze mislukking van de ongelukken die Beckers wél in een museum presenteert? In deze tweede aflevering van de podcast Kan niet bestaat niet vertelt de kunstenaar over de toepassing van slapstick, anti-climax en humor in zijn werk en hoe het succes van een mislukking ligt in het verhaal dat je eraan overhoudt.

Hans Klein Hofmeijer is meer dan veertig jaar kunstenaar en heeft zich nooit geschikt naar de eisen die aan het professioneel kunstenaarschap worden gesteld: hij heeft nooit een vaste galerie gehad, hij heeft nooit lesgegeven, hij zit niet in de kroeg met andere kunstenaars, hij heeft geen internationale carrière nagestreefd. Alex de Vries ging bij hem op bezoek en sprak met hem over dat atelier, de ruimte waar Hans Klein Hofmeijer zijn ideeën fysiek kan maken.

236 – Deze week is Sandim Mendes te gast bij Kunst is Lang. Zij onderzoekt wat het betekent om een identiteit te hebben – in verschillende culturen, maar ook tussen culturen in. Mendes is geboren in Nederland, maar heeft een Kaapverdiaanse achtergrond. In haar werk reconstrueert ze (speculatieve) geschiedenissen op haar eigen manier, om dichter bij het antwoord op die vraag te komen. Bijvoorbeeld door in verhalen te duiken over haar totaal verschillende Kaapverdiaanse opa’s: de één liep voorop in het verzet tegen de Portugese kolonisator, de andere werkte mee aan het innen van goederen voor de Portugezen.

In de eerste aflevering van Kan niet bestaat niet, een podcast over niet-gemaakte kunst, gaat Maurits de Bruijn in gesprek met Bertien van Manen. Fotograaf Bertien van Manen vertelt over de niet-gemaakte foto’s die haar een leven lang achtervolgen. Hoe ze Russisch leert en afreist naar het land waar de nonnen hun herintrede hebben gedaan in de kerk na de val van het communisme. Met haar camera in de aanslag ziet ze prachtige beelden aan zich voorbijschieten, maar het lukt haar niet de knop in te drukken. Waarom verstijft ze? In gesprek met Maurits de Bruijn vertelt Van Manen over de invloed van een katholieke opvoeding en de veranderende betekenis van succes wanneer je ouder wordt. Deze podcast produceren we in samenwerking met De Brakke Grond.

Quinsy Gario is een performancekunstenaar die, in zijn eigen woorden ‘bezig is met het dekoloniaal herinneren en het verstoren van institutionele praktijken die kolonisatie voortzetten, of koloniale praktijken voortzetten.’ Hoe hij dit doet, hoe hij zich staande houdt, hoe hij netwerken en cirkels verbindt en hoe het familie kunstenaarscollectief hierin een onmisbare rol speelt, vertelt hij tijdens een openhartig gesprek met Rita Ouédraogo. ‘Wanneer we het hebben over het dekoloniseren van het museum moeten we de vraag stellen of dat überhaupt mogelijk is. Voor musea die nu ook erfgoed teruggeven is mijn vraag wat stuwt dat, net als met de excuses voor de slavernij. Er is heel lang geijverd voor beide en nu het op gang is gekomen blijken dezelfde koloniale machtsspelletjes de overhand te voeren.’

In deel XIV van De ontmoeting gaat Thomas van Huut naar de expositie ‘Streetview’ van Bas Losekoot in Museum More, met aangrijpende foto’s van anonieme passanten in de moderne metropool. Op zaal ontmoet hij Monica Stam (56) en haar schoonmoeder Johanna Liese (85). Ze hebben met z’n drieën een gesprek over eenzaamheid in de grote stad. ‘Iedereen lijkt van elkaar weg te willen kijken, dat is toch zo eenzaam.’

Kars Persoon beschouwt de vitaliteit van zijn kunst als de tegenkracht die hij inzet om maatschappelijke en politieke onverdraaglijkheden het hoofd te bieden. Naar zijn overtuiging zet de kunstenaar zich altijd geëngageerd in ‘middels de beweeglijkheid waarin de waarneming wordt gevierd’. Alex de Vries ging bij hem op atelierbezoek.

Deze week is Anya Janssen te gast bij Kunst is Lang. Anya schildert realistische portretten die iets weghebben van filmstills: ze lijken een stukje prijs te geven van een groter, magisch verhaal. Vaak schildert Anya jongvolwassenen of kinderen die op het punt staan een andere levensfase in te gaan.