Ekstergedrag als mentaliteit – In gesprek met Cas van Deurssen
De avond na zijn diploma-uitreiking in Groningen spreek ik Cas van Deurssen (1994) via Skype, een kunstenaar uit Deurne met ervaring aan drie kunstacademies. Na amper een paar minuten onderbreekt Van Deurssen me: ‘Wacht, ik pak even een asbak.’ Van Deurssen zoekt in zijn werk naar een in elkaar vallende puzzel die hij met behulp van losse elementen aan elkaar lijmt. Op het canvas ontstaat een compositie die wringt en frictie veroorzaakt. Hij zoekt naar contrasten, naar elementen die niet thuishoren op het doek, zoals een gevonden polaroid van drie vrouwen. Recentelijk bereikte Van Deurssen het punt dat hij, als hij zijn portemonnee kwijt zou raken, meer zou balen van het verlies van de foto die erin zat dan van zijn pasjes en geld. Hij ziet waarde in niks, kiest ervoor objecten mee te nemen waarvan de waarde toeneemt door het verglijden van de tijd.’
Cas van Deurssen: “Ik zie mijn schilderijen als poëtische dagboeken, een non-lineaire verzameling van gedachtegangen en ideeën die samenkomen op een doek. De composities bestaan uit objecten die op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken hebben en pas in het kader een verhouding met elkaar [removed]#8221;
Auteur: Puck Kroon
|
15 thoughts on “Buitenhuis aan de waterkant”