Hoowz-e Joosh fontein Fin Garden Kashan, Iran. Foto door Arefeh Riahi.
Je bent van harte uitgenodigd voor de tentoonstellingsopening van My Garden’s Boundaries Are the Horizon op vrijdag 6 december, tussen 17:00 en 20:00 uur!
To See the Inability to See — een collectief dat in 2019 werd gevormd in de Appel Archief — staat bekend om hun collectief geschreven teksten en hun performatieve lezingen van een serie tijdelijk gemaakte driehoekige boeken. In 2022 en 2023 ontwikkelden ze een opvouwbaar multidirectioneel boek/object genaamd My Garden’s Boundaries Are the Horizon: A Porous Reader to Unguard the Garden. Deze publicatie heeft sculpturale en performatieve kwaliteiten, benadrukt de relatie tussen lichamen en boeken en lokt collectiviteit uit in schrijven, lezen en denken. Het is ontwikkeld in nauwe samenwerking met de ontwerper, Elisabeth Klement, die deelnam aan hun collectieve proces door het boek parallel aan de ontwikkeling van de inhoud te ontwerpen. Het boek/object heeft zich nu ontvouwd tot de tentoonstelling My Garden’s Boundaries Are the Horizon — een repertoire van objecten, gebaren en gebeurtenissen die de inhoud uitbreiden naar de ruimte en lichamen, zoals die van lezers, bezoekers en kunstwerken. Dit ontvouwen vindt plaats op een flexibel beeldscherm dat ook een selectie werken bevat, waardoor de publicatie, de kunstwerken en de artefacten verweven worden tot een onderling verbonden constellatie van fysieke en ruimtelijke ervaringen.
Het collectieve schrijven van To See the Inability to See komt voort uit een poging om ruimtes te openen, grenzen in twijfel te trekken en nieuwe verbanden te leggen tussen objecten en verhalen. In My Garden’s Boundaries Are the Horizon onderzoeken de kunstenaars de machtsstructuren die samenhangen met conventionele vormen van archiveren en verzamelen. Ze zien dit archiveren als een gemoedstoestand die we allemaal dagelijks ervaren: vasthouden aan ‘het bekende’ en ons verzetten tegen verandering, ‘het onbekende’, of het niet te plaatsen. Voor deze publicatie vertrok het collectief vanuit (fictieve) verhalen rond traditionele Iraanse gebouwen, zoals de Perzische tuin genaamd Fin Garden in Kashan, en in het bijzonder een achthoekige vestibule genaamd de hashti. De door vrouwen geleide opstand in Iran in 2022 dreef het collectief tot briefwisselingen, die van grote invloed bleken te zijn op de inhoud van het boek.
De tentoonstelling omvat verschillende hoofdstukken, te zien op verschillende plekken in de Appel. Een daarvan bestaat uit kunstwerken van de individuele leden van het collectief die parallel aan het schrijfproces zijn ontwikkeld. Een tweede domein omvat historische objecten uit persoonlijke collecties die gerelateerd zijn aan de inhoud van de publicatie. Een derde domein bestaat uit werken van andere kunstenaars waarnaar verwezen wordt in het boek. Een vierde richting legt verbanden tussen de inhoud van My Garden’s Boundaries Are the Horizon en de Appel’s Archief, omdat vanuit dit archief het collectief voor het eerst begon te schrijven over zichtbaarheid en onzichtbaarheid, insluiting en uitsluiting in archiveringspraktijken. De titel is een citaat van Derek Jarman, verwijzend naar zijn tuin zonder omheiningen in Dungeness.
In de tentoonstelling is werk te zien van Arefeh Riahi, Martín La Roche Contreras, Maartje Fliervoet, Kader Attia, Kasra Jalilipour en Seba Calfuqueo, evenals een selectie historische objecten.
Tijdens de tentoonstelling is er een publieksprogramma met film- en videoscreenings van Derek Jarman, Kasra Jalilipour, Marcela Moraga en meer, en performatieve lezingen met het dash (-) collective, Constanza Mendoza, Giles Bailey, Lara Khaldi en Francisca Khamis Giacoman. De vertoningen zijn georganiseerd in samenwerking met Kriterion.
Voor meer informatie over de kunstwerken en de kunstenaars, zie onze website. |
.png?v=20200106164146 "Logo")