Kunst heeft altijd een belangrijke rol gespeeld in het aanwakkeren van maatschappelijke discussies. In deze tijden van ultranationalisme, xenofobie en klimaatrampen lijkt de behoefte aan geëngageerde kunst groter dan ooit. Maakt dat het museum ook tot een podium voor protest en verandering? Kan een museum sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen ondersteunen zonder zelf stelling te nemen? En wat zijn de grenzen aan het wakker schudden en engageren van het publiek? Moet het museum daarbij zijn bezoekers beschermen met disclaimers en trigger warnings, of juist ruimte laten voor ongemakkelijke confrontaties?
Het Stedelijk onderzoekt in een drieluik de complexe relatie tussen kunst, activisme en het museum. Recente voorbeelden zijn de tentoonstelling Reading Dust van de activistische kunstenaar Miriam Cahn en de turbulente ontwikkelingen rond de installatie Bakunin’s Barricade van Ahmet Öğüt. Cahns werk confronteert en provoceert, en doorbreekt taboes over politiek gevoelige onderwerpen. Bakunin’s Barricade is uitgegroeid tot een discussiepunt tussen het museum en activisten, waarbij de activisten de installatie graag willen gebruiken als een echte barricade tijdens demonstraties.
Dit drieluik biedt geen eenvoudige antwoorden, maar nodigt uit tot reflectie over de rol van kunst in de samenleving en welke verantwoordelijkheid het museum hierin heeft. |