Waarom ik de afwijzingen die ik kreeg op sociale media deel

Een jaar geleden besloot Sytske van Koeveringe wekelijks met haar instagramvolgers een van de afwijzingen te delen die was binnengekomen als antwoord op haar inzendingen of aanvragen binnen haar beeldende en haar schrijvende werk. ‘Iedere maker kent het concept afwijzing. Bijna altijd eindigt zo’n gesprek met: ‘Het hoort erbij.’ Maar is het niet juist de bedoeling dat wanneer je beseft dat ‘dit erbij hoort’, je jezelf gaat afvragen of jij het er wel mee eens bent dat het zo gaat?’
Het is wellicht vanwege die herkenbaarheid dat haar project veel losmaakt: ‘Een gevestigde schrijver, van wie ik niet begrijp dat hij gevestigd is vraagt: ‘Wanneer plaats je eens iets wat wel lukt?’

Dagmar Bosma brengt met danskunstenaar Connor Schumacher een bezoek aan The Rhythm of the Night. De werken in de tentoonstelling zetten henzelf in beweging en leiden tot gesprekken over de gemeenschap van dansende lichamen, therapeutisch raven, de omlijning van je persoon los kunnen laten en het uitzweten van het kapitalisme.

Alex de Vries bezocht het atelier van David Maroto. Voor hem is schrijven een beeldend middel waarmee hij zich als kunstenaar uitdrukt. Zijn werk bestaat uit de verbeelding van daadwerkelijke handelingen die we uitvoeren om anderen te bereiken, om ze aan te raken en om door te geven wie we zijn om niet te worden vergeten. ‘Ik heb geen kinderen en dus geen genesis. Ik kom ergens uit voort dat verdwijnt als ik er niet over schrijf. Ik moet de herinnering levend houden.’

In aflevering dertien van Kan niet bestaat niet gaat kunstenaarscollectief buren in gesprek met Lieneke Hulshof over hoe het is om als duo te werken en over de kunstpraktijk als het spelen van een spel. Ook vertellen ze over hun positie als vrouw in de kunstwereld.

Deze week is Daan Paans te gast bij Kunst is Lang. Daan maakt multimediale installaties, die bestaan uit video’s, sculpturen en foto’s. Veel van zijn projecten draaien om de vraag hoe iets is verbeeld, en wat dat zegt over de opvattingen van de maker. Zo onderzocht Daan hoe de leeuwmens – half leeuw, half mens – al eeuwenlang verandert maar tóch herkenbaar blijft, hoe een beeldje van een vruchtbaarheidsgodin in diverse hoeken van de wereld anders wordt nagemaakt, en hoe de weergave van de natuur onze verhouding ermee verraadt – van bezield en verheven ten tijde van de romantiek, tot een voorspelde fluoriserende weergave in het jaar 2472.