|
In de huidige tijd van het kapitalisme zijn ervaringen vercommercialiseerd geraakt, en moeten constant gevaloriseerd worden, verkocht, gekocht, verhandeld. Althans, wanneer men accepteert dat de logica van het marktkapitalisme ieder aspect van het leven heeft gekoloniseerd, en dat de ervaring van het menselijk leven de fundamenten vormt voor het rauwe materiaal – en de producten – van systematische exploitatie. Met andere woorden: persoonlijke affecties zijn geenszins een private [removed];
Maar hebben we niet altijd geleerd om het wel zo te zien? Zijn we niet juist geneigd om te geloven dat onze ervaringen onze eigen, persoonlijke eigendommen zijn, ervaringen die onze waarde (mede)bepalen op de kapitalistische concurrentiemarkt? Worden we niet dagelijks geconfronteerd met de verplichting om onze levens, onze affecties en ons lijden te managen als een ondernemer, waarbij we meten wat winst genereert, wat productief is, wat het waard is om te tonen, of onze eigenheid benadrukt?
Kunstenaars worden (mogelijk) het meeste beïnvloedt door deze verplichting. Verdeeld als zij zijn tussen het weergeven van hun eigen, doorleefde ervaring en de onthouding daarvan, is de vraag: van welke andere strategieën kunnen zij zich bedienen om te kunnen omgaan met de verarming van de doorleefde ervaring, de neiging van het kapitalisme om menselijke affecties te kapen, en de mogelijkheden van hun eigen radicale kritiek?
In de serie Over de armoede van de doorleefde ervaring, ontwikkeld door onderzoeker Mohamad Dib, schijnen we ons licht op de gedurfde, zelf-reflectieve en performatieve kunstpraktijken die erop gericht zijn om deze vragen te beantwoorden, terwijl ze de taal inzetten om de affectieve structuren van het heden te ontmaskeren – net als de materiele condities die deze structuren produceren. Het is niet nodig om je vooraf op te geven voor deze avond, iedereen is van harte welkom. Zie de website voor meer informatie. Let op: de voertaal is Engels. Sessie I
Stefa Govaart: Cocks had (een performatieve lezing)
Woensdag 24 augustus
18:30-20:30 in de Livingroom
Cocks had is een performatieve lezing die flirt met de taal, maar niet met taal als aangenomen neutrale factor of louter een communicatiemiddel, maar als een middel tot plezier en genot. Met dit werk stelt Govaart de anticiperende gevoelens en gedachten van zowel het publiek als hen zelf betreffende de kritiek op het kapitalisme en queer anti-normativiteit op de proef. Door gebruik te maken van kortstondig verklaarde flarden en fragmenten op sociale media, en een eigen theoretische praktijk, verlegt Govaart de aandacht weg van de vraag ‘wie geniet er?’ naar ‘wat wordt er genoten?’, en daarmee vraagt hen ons stil te staan bij de relatie tussen ons eigen affectieve leven en systemisch plezier onder kapitalisme.
Stefa Govaart is danser en performer. Govaart’s werk richt zich op de taal in relatie tot receptiviteit, seks, negativisme en geld. Hen assisteert en werkt samen, en is gefascineerd door de complexiteit van onderlinge relaties. Hen is woonachtig in Brussel, en binnenkort in New York.
|