Een vlucht van de tijd
George Voronov, We Became Everything, 2021
Vluchten van de tijd die ons achterna lijkt te zitten. Dat willen we allemaal wel eens in onze westerse, kapitalistische prestatiemaatschappij. Afgelopen anderhalf jaar kreeg dit verlangen om te ontsnappen een andere wending. We verlangden ernaar de tijd vooruit te kunnen spoelen of helemaal over te slaan om in een andere realiteit te kunnen leven.
En juist nu we het ene escapisme van de tijd voorzichtig achter ons laten, komt er een ander escapisme voor in de plaats: we hebben tijd in te halen. We hebben tijd te weinig om op het terras te zitten, naar het museum te gaan, en naar de bios, naar vrienden, naar cafés – en het liefst allemaal tegelijkertijd. Het ene escapisme van de tijd vervangt dus het andere.
Sanne de Vries schrijft voor Mister Motley over de noodzaak om ons eigen tijdsbeeld te begrijpen, zodat we niet steeds van de tijd hoeven te vluchten. Ze kijkt daarbij naar oosterse tijdsbegrippen, naar Bergson en Deleuze, maar ook naar de kunstwerken van Liza Houben en George Voronov uit de tentoonstelling ‘The art of escapism’ in Melkweg Expo.
Auteur: Sanne de Vries
|
7 thoughts on “Werelden die kunnen zijn”