Sander Breure & Witte van Hulzen / Open Air / Studio Visit

De White Cube en de Straat: om en om verstrengeld met elkaar. Sander Breure & Witte van Hulzen hebben in hun solo tentoonstelling Open Air de begrippen ‘privé’ en ‘publiek’ opgevat als dynamische begrippen die minder scherp afgebakend zijn dan vaak wordt gedacht. Het onderscheid tussen deze twee domeinen lijkt in een tijd die getekend wordt door een pandemie samen te vallen met het idee van veiligheid, maar klopt dat beeld? De openbare ruimte is tenslotte een sociale constructie die ‘bewoners’ actief vorm kunnen [removed];

Een van de rode draden in het multidisciplinaire werk van Breure & Van Hulzen is hun interesse in menselijk gedrag. Dat was bijvoorbeeld te zien in een eerdere performance op station Utrecht Centraal die een half jaar duurde en waarbij in een zorgvuldig geregisseerde choreografie ons gedrag in de openbare ruimte gespiegeld werd. Juist omdat die publieke ruimte in het licht van de corona-crisis een nieuwe betekenis heeft gekregen, voelden Breure & Van Hulzen de urgentie om dit thema opnieuw op te pakken. De buitenruimte in de stad is immers het afgelopen jaar daadwerkelijk een ontsnappingsplek geworden: daar vond de ontmoeting plaats. En terwijl we voorzichtig weer proeven van de vrijheid van vóór corona, rijst de vraag: wat was dat eigenlijk, die vrijheid van toen? Hoe bewegen we ons in die vrijheid?

Met een simpel gebaar hebben de kunstenaars de ruimte van de galerie verbonden met de straat, een gebaar met grote consequenties. De bestaande grens tussen ‘privé’ en ‘publiek’ vervalt plotseling en daarmee komt  het idee over wat een galerie is, onder druk te staan. De beruchte hoge drempel is verdwenen, net als de galeriehouders. De galerie blijkt een dramaturgische constructie te zijn die ontleed wordt door de kunstenaars vanuit het idee van aanwezigheid of afwezigheid. Open Air sluit zo aan bij een traditie van tentoonstellingen die, door een fysieke ingreep te doen in de ruimte, filosofische vragen opwerpen over de relatie van kunst met de wereld.

In de nieuwe, dubbelzinnige ruimte beweegt de bezoeker zich tussen sculpturen, bestaande uit rode ‘tafels’ waarop afgietsels van gips liggen, fragmenten van een lichaam in een uitgestrekte houding. De tafels zijn allemaal even hoog, en vormen samen een horizon die de ‘bovenwereld’ scheidt van de ‘onderwereld’. Dit idee van een horizon wordt herhaald door de brede blauwe baan die op de muren is geschilderd. De kleuren rood en blauw, de tafels, de houding van een duik: al deze elementen zijn gebaseerd op De Tombe van De Duiker in Paestum, van ca. 470 v. Christus. Die tombe bevat een aantal schilderingen, met rondom een scène van een symposium, mensen liggend aan tafels, met wijn en muziekinstrumenten, en op de deksel de afbeelding van een figuur die in het water [removed];

De afgietsels van de duiker-figuur in de tentoonstelling zijn gemaakt met primitieve mallen van ongebakken klei. Deze mallen bieden geen natuurgetrouwe afdruk, maar zorgen voor vervormingen aan het beeld, alsof je het lichaam door het water heen ziet. De vervormingen van het lichaam dat in fragmenten uiteen valt, roepen de associatie op met de ‘onderwereld’ van het geheugen en de onvolkomenheid van de herinnering. Wat was die vrijheid en hoe bewegen we ons in vrijheid? Waar ligt de grens tussen privé en publiek en naar welke diepte voert de sprong van de duiker ons in Open Air? 
 

Studio Visit
Sander Breure & Witte van Hulzen and friends
Gietersstraat 57, Amsterdam
 
We nodigen u van harte uit voor de opening van beide tentoonstellingen tijdens de Amsterdam Art Week,
op donderdag 17 juni van 14:00 – 19:00 uur.

Open Air en Studio Visit zijn mede mogelijk gemaakt dankzij de steun van het Mondriaan Fonds 

Visit our homepage | Unsubscribe