De sporen van de diaspora – tekeningen vol Palestijnse pijn

View this email in your browser

Het beste van Mister Motley in je postvak

(advertentie)

De sporen van de diaspora – tekeningen vol Palestijnse pijn

 


Samah Shihadi, Moeder en dochter, 2019, houtskool op papier

In deze serie gaat Maurits de Bruijn op zoek naar kunst die de verhalen vertelt van op drift geraakte volken om te onderzoeken op welke manier deze werken in staat zijn om gemarginaliseerde geschiedenissen te belichten.

Alles is uit grijstinten opgemaakt, het houtskool bijna onherkenbaar. We zien een oude, bezielde olijfboom, enorme cactusplanten, we zien eten in verschillende stadia van bereiding, steevast door vrouwen gemaakt. De hyperrealistische tekeningen van Samah Shihadi doemen op als oude foto’s. De werken zijn mensgroot. Alsof dat formaat ze zal helpen te getuigen van een onderdrukte geschiedenis. Een geschiedenis die lang niet door iedereen wordt [removed];

Auteur: Maurits de Bruijn

lees hier het artikel

Het wonderbaarlijke kunstbedrijf van Servaas

Servaas Schoone

Door een aantal incidenten in relatie tot kunsthogescholen als een veilige omgeving voor studenten is het van belang te onderkennen dat er tal van voorbeelden zijn die bewijzen hoe zorgvuldig en uitzonderlijk kunstonderwijs kan zijn. Het is nu twintig jaar geleden dat kunstenaar Servaas overleed die als docent aan de opleiding autonome kunst in Arnhem in de jaren negentig een opmerkelijk initiatief nam. Door studenten maatschappelijke werkervaring te laten opdoen doorbrak hij het idee van de academie als een geïsoleerd klooster van concentratie en contemplatie. De idee erachter was dat daardoor de inhoudelijke noodzaak van het werk dat studenten wilden ontwikkelen krachtiger kon worden onderbouwd.

Servaas Schoone (1950-2001) leerde ik kennen in november 1985. Hij nam toen deel aan de manifestatie Talking Back to the Media van De Appel in Amsterdam. In het Shaffy Theater, waar ik toen werkte, werd een gesprek gearrangeerd met een aantal van de deelnemende kunstenaars, onder wie Servaas. Hij was vooral bekend als videokunstenaar, maar had een achtergrond als kunsthistoricus en onderzoeker. Hij was als kunstenaar een selfmade man en had niet op de kunstacademie [removed];

Auteur: Alex de Vries

lees hier het artikel

Hoe we onze verhalen vertellen – afstuderen van de KABK in een rumoerig jaar

 


Laurence Herfs, Colored pencil on paper (fabriano 200gr). 2021. 150×100.

In de herfst van 2018, een paar weken nadat bijna elke vrouw die ik ken ‘Me Too’ schreef op haar sociale media, raakte ik als student Beeldende Kunst aan de KABK in gesprek met een van de docenten. Het was de eerste keer dat we elkaar spraken en ik was geloof ik nogal gepassioneerd aan het woord over wat de impact van #MeToo zou kunnen zijn. Ongemakkelijk vroeg hij me na een poosje: “Nouja, maar hoe zit het dan met alle Goede Mannen?” Ik begreep niet zo goed wat hij daarmee bedoelde, zei hem dat het me wat complexer leek dan een kwestie van Goed of Kwaad. Niet veel later begon diezelfde leraar me te stangen – hij spotte dat ik zo’n ‘braaf meisje’ was (wilde ik niet ‘slecht’ zijn?) en tijdens een expositie begon hij publiekelijk te roepen hoe slecht mijn werk wel niet was. Een grote groep leraren stond erbij en keek ernaar.

Telkens als ik het gedrag van deze docent ter sprake bracht kreeg ik dezelfde reactie: zeker, de man was een beetje lomp, maar hij bedoelde er niets mee [removed];Eigenlijk was hij best wel een genie, of op zijn minst een goed mens, een Goede Man.

Toen pas begon ik te bevatten waar de vraag van die man indertijd eigenlijk over [removed];

Auteur: Laurence Herfs
 

lees hier het artikel

Kunst is Lang – Suzanne Khalil Yusef

 


Foto: Negin Zendegani

Afgelopen week was Susanne Khalil Yusef te gast in Kunst is lang. In haar geval is haar biografie relevant om hier te omschrijven omdat haar werk er innig mee vervlochten is.
Susanne is dochter van Palestijnse ouders die door de gewelddadige bezetting van Israël meer dan 70 jaar geleden hun land zijn uitgezet. De impact die deze kolonisatie nu nog heeft op haar individuele leven, is de inspiratie voor haar werk. Ze wil begrijpen hoe haar leven is gegaan en uit die noodzaak komen haar kunstwerken voort.
 ‘Werk maken is voor mij een manier om te reflecteren op de situatie. Je haalt het uit je hoofd naar iets wat je op tafel kan zetten en met afstand naar kan kijken.’
 

Luister hier het interview terug

Copyright © 2021 Stichting Mister motley, All rights reserved. 
U ontvangt deze e-mail omdat u zich geregistreerd heeft en/of omdat u geabonneerd bent op onze nieuwsbrief. Wilt u deze nieuwsbrief niet meer ontvangen, dan kunt u zich hier uitschrijven 

Our mailing address is: 
Stichting Mister motley
Wg-Plein, Helmersbuurt, Amsterdam, Nederland
Amsterdam, NH  1054
Netherlands

15 thoughts on “De sporen van de diaspora – tekeningen vol Palestijnse pijn

  1. Pingback: bk8
  2. Pingback: Apartheid
  3. Pingback: betflik19
  4. Pingback: space man vape
  5. Pingback: View here
  6. Pingback: fruit cash
  7. Pingback: superslotmax

Leave a Reply