Met veel plezier presenteren we de culminatie van de één jaar durende reis en samenwerking die bij de Appel van start ging in 2019. Zoals bedoeld, begonnen wij—de zes deelnemers van het Curatorial Programme—te werken aan de presentatie van ons eindproject. Oorspronkelijk zou This may or may not be a true story or a lesson in resistance de vorm aannemen van een zomertentoonstelling. Door de uitbraak van COVID-19—en de verschillende golven van lockdown-restricties die daarop volgden—waren we echter genoodzaakt om het gegeven van de tentoonstelling te herbekijken, en moesten we zoeken naar een nieuwe vorm waarin we dit project konden presenteren. Bouwend op de lange besprekingen die al van start waren gegaan vóór het begin van de pandemie, besloten we de tentoonstelling te transformeren in een publicatie met beperkte oplage. Deze herdefiniëring als een geprinte tentoonstelling was het beste geschikt om de subversieve geest van het project te belichamen, alsook de artistieke praktijken van de deelnemende kunstenaars.
Het concept waarmee we in 2019 al begonnen waren—en dat in het licht van de zich ontwikkelende crisis alleen maar aan relevantie toeneemt—is gebaseerd op het werk van de overleden Amerikaanse conceptuele kunstenaar Allan Sekula, en zijn fotoserie School Is a Factory (1979/80). In zijn kenmerkende stijl, mixt Sekula narratieve teksten met strakke zwart-wit foto’s van studenten en arbeiders. Hierbij werpt hij licht op de fabrieksmatige benadering van onderwijs, arbeid, vrije tijd, en cultuur, met als resultaat een onverbiddelijk klassensysteem van uitbuiting en winst. Aangespoord door dit werk, dachten we na over de werktuigen voor opstand tegen dominerende kennissystemen: welke lessen in verzet kunnen we uit de kunst leren?
Ook al lieten we de werkmethodes geassocieerd met de traditionele manier van tentoon te stellen links liggen, kozen we ervoor om alsnog verder te werken met de kunstenaars waar we reeds mee begonnen waren—toen het project nog werd opgevat als een fysieke presentatie. We vroegen hen om een nieuwe bijdrage te creëren (of een bestaand werk aan te passen) voor onze ‘geprinte tentoonstelling’, beschikbaar in een beperkte oplage van vijfhonderd exemplaren. Deze kunstenaars zijn Simon Browne, Danilo Correale, Jason Dodge, nibia pastrana santiago en Dilek Winchester. De verschillende artistieke bijdragen zijn gebundeld in een kartonnen verpakking en kunnen door de ontvanger geactiveerd worden op welke manier dan ook. De verpakking bevat ook een boek met curatoriale essays door ondergetekenden, én een heruitgave van Sekula’s originele fotowerk (met de vriendelijke toestemming van het Sekula archief in Los Angeles). Dit project werd tot leven gebracht door een nauwe samenwerking met designstudio en drukhuis Bend & G. Kostopoulos Printing House [removed], gevestigd in Athene.
We lanceren dit zeer bijzondere project samen met een videowerk door kunstenaar en performer nibia pastrana santiago, dat te zien is op de website van de Appel. Het is ook mogelijk om onze geprinte tentoonstelling aan te schaffen via de Appel’s webshop.
2020 was een lang en tragisch jaar voor sommigen onder ons, met uitdagingen voor welhaast iedereen; we hopen dat ons project vreugde en nieuwe ontdekkingen oplevert aan diegenen wiens pad het kruist, en dat onze tentoonstelling een plaatsje vindt in je huis of werkplek.
Met vriendelijke groet,
Thomas Butler, Sharmyn Cruz Rivera, Juan Fernando López, Iris Ferrer, Danai Giannoglou & Naz Kocadere
7 thoughts on “De Appel presenteert “This may or may not be a true story or a lesson in resistance” (Curatorial Programme 2019/20)”