In de Verenigde Staten zijn zwarte kunstenaars zichtbaarder dan ooit. Hier in Nederland blijft het helaas nog steeds achter. Maar daar brengt de tentoonstelling Tell me your story een beetje verandering in. Het laat heel mooi de huidige generatie Afrikaans-Amerikaanse kunstenaars zien, maar ook hun voorgangers en context. Met tv-fragmenten en muziek, en natuurlijk met prachtige kunstwerken die een blik bieden op een wereld die we te weinig in musea zien.
Voorbeeld: voor een zwarte achtergrond staat een zwarte vrouw. Het glunderende gezicht van de zojuist verkozen schoonheidskoningin valt bijna weg – je moet goed kijken. Haar huid is is écht zwart, niet bruin. Het zwart contrasteert mooi met de gouden kroon en andere vrolijke kleuren. Dat werkt esthetisch, maar er zit ook een idee achter: zo wil kunstenaar Kerry James Marshall de donkere huidskleur kracht geven. Dat lukt: ze is prachtig.
Nog een voorbeeld: een foto uit de jaren vijftig in Amerika. Een drinkfontein met een zwarte familie eromheen. We kijken van de overkant van de straat, we zien precies wat er aan de hand is. Fotograaf Gordon Parks maakt ons de toeschouwer die niets doet. Kijk beter en je ziet dat er twee drinkfonteinen zijn: ‘White only’ & ‘Colored only’. Zonder dat je iets hebt gedaan, ben je medeplichtig. Ander land, ja, andere tijd, ja. Maar in een land als de onze en nog niet eens zo heel erg lang geleden, nog geen zeventig jaar. Steengoede foto en daarom extra pijnlijk.
Zo zouden we de hele tentoonstelling wel door kunnen lopen. Tell Me Your Story is een perfecte kennismaking met de hoofdrolspelers van de hedendaagse Afrikaans-Amerikaanse kunst. Een goede manier to educate yourself, maar ook gewoon omdat de getoonde kunstwerken fan-fucking-tastisch zijn.
Kortom: goed dat er eindelijk een tentoonstelling is die ruim en liefdevol de aandacht geeft aan deze kunstenaars. Volgende stap graag: dat kunstenaars van kleur een volwaardige plek krijgen in de kunstwereld. Dat is een rijkdom die we onszelf niet mogen ontzeggen.
10 thoughts on “Onze favoriete kunst van juli”