Maumont is a small village in the Perigord in France. It consists of 15 houses, around 30 inhabitants and there is no church, shop, café or other public [removed];Only a few original residents are still living in the village; most of them died over the years, others left to live elsewhere. Today most inhabitants are pensioners coming from other (Western European) [removed];Twenty years ago you could still smell the farms everywhere. Herds of cows and sheep were led through the village every [removed];Nowadays you mainly see quads, mountain bikes and parents, leading their children on [removed];The village has changed from a place where everything was related to soil, work, growth and the seasons, to a place where the inhabitants mainly stroll, relax and dream.

Momon is the old (Occitan) name of the village, no longer in use since the French name ‘Maumont’ was [removed];For me, the name Momon is the village as it exists in the mind. It is no longer physically linked to the location, but it is linked to memories, coloured by nostalgia.

On the other hand the place is still what it always has been: earth remains earth and stone remains [removed];The Biennale de Momon starts from there but the physical village will only be used as a starting point. Not by changing anything but, on the contrary, by keeping it the way it is, by maintaining [removed];The project is about the thin line between two sides of reality, mass and energy: air touches the earth, the sun moves over the land. Objects are illuminated, heated and perceived but not changed.

The project might consist of texts, scores, routes, images and sounds, everything that can live online without actually touching the physical ground. In the village there will be no objects that refer to the project, apart from a sign with the web [removed];La Biennale de Momon will be approachable online [removed];Of course you can choose to visit the actual village (phone in the hand), but without expecting to see something different than what it always was, a small village in the Perigord.

For this occasion I have invited seven artists with different artistic approaches, but with a certain preference of creating work without a material body, without physical traces:

Sarah Boulton (GB)
Marc Buchy (FR/BE)
Joan Heemskerk (NL)
Frans van Lent (NL)
Susana Mendes Silva (PT)
Josh Schwebel (DE/CA)
Lisa Skuret (US/GB)
Elia Torrecilla (ES)

Already for 28 years we own a small house in the village; we witnessed a lot of changes and we were of course also part of those [removed];We offer the participating artists the opportunity to use the house for a week in the first half of 2020, to get acquainted with the environment, the village, the residents.

In July we will invite all inhabitants of the village, to have a meal in our house, while we present them  the (online) works of La Biennale de [removed];They know the area very well, so through them the artist’s contributions will be confronted with the physical reality of the [removed];

In that specific occasion no artists will join, to prevent the focus to move away too much from the actual village to their artistic representation.

On Sunday November 1 we will organise a public conference in the Dordrechts Museum in Dordrecht, the Netherlands. The artists will join this occasion, to meet each other, and to talk (publicly) about their works and about the project. We will also invite some other professionals: actors, writers, journalists, scientists, with a certain relation to the subject. .

Maumont is een klein dorp in de Perigord in Frankrijk. Het bestaat uit 15 huizen, ongeveer 30 inwoners en er is geen kerk, winkel, café of andere openbare voorziening. De meeste oorspronkelijke bewoners zijn door de jaren heen overleden, anderen vertrokken naar elders. Tegenwoordig zijn de meeste inwoners gepensioneerden uit andere (West-Europese) landen.
Twintig jaar geleden rook je de boerderijen nog overal. Kuddes koeien en schapen werden elke dag door het dorp geleid. Tegenwoordig zie je vooral quads, mountainbikes en ouders, die hun kinderen op ezels rondrijden. Het dorp is veranderd van een plek waar alles te maken had met bodem, werk, groei en de seizoenen, naar een plek waar de inwoners voornamelijk wandelen, ontspannen en dromen.

Momon is de oude (Occitaanse) naam van het dorp, in onbruik sinds de Franse naam ‘Maumont’ werd gekozen. Voor mij is de naam Momon het dorp zoals het in de geest bestaat. Het is niet langer fysiek gekoppeld aan de locatie, het is gekoppeld aan herinneringen, gekleurd door nostalgie.

Maar tegelijk is de plaats nog steeds wat het altijd is geweest: aarde blijft aarde en steen blijft steen.
La Biennale de Momon begint in Maumont, maar het fysieke dorp zal alleen als startpunt worden gebruikt. Niet door iets te veranderen, maar juist door het te houden zoals het is, door continuïteit te handhaven. Het project gaat over de dunne lijn tussen twee zijden van de realiteit, massa en energie: lucht raakt de aarde, de zon beweegt over het land. Objecten worden verlicht, verwarmd, waargenomen, maar niet veranderd.

Het project kan bestaan ​​uit teksten, routes, afbeeldingen en geluiden, alles wat online kan leven zonder daadwerkelijk de fysieke grond te raken. In het dorp zijn er geen objecten die verwijzen naar het project, behalve een bord met het webadres.
La Biennale de Momon is alleen online toegankelijk. Natuurlijk kunt u ervoor kiezen om het eigenlijke dorp te bezoeken (telefoon in de hand), maar zonder iets anders te verwachten dan het altijd was, een klein dorp in de Perigord.

Voor deze gelegenheid heb ik zeven kunstenaars uitgenodigd met verschillende artistieke benaderingen, maar met een voorkeur voor het creëren van werk zonder een materieel lichaam, zonder fysieke sporen:

Sarah Boulton (GB)
Marc Buchy (FR/BE)
Joan Heemskerk (NL)
Frans van Lent (NL)
Susana Mendes Silva (PT)
Josh Schwebel (DE/CA)
Lisa Skuret (US/GB)
Elia Torrecilla (ES)

We bezitten al 28 jaar een klein huis in het dorp; we waren getuige van veel veranderingen en we maakten natuurlijk ook deel uit van die veranderingen. De deelnemende kunstenaars hebben de mogelijkheid om het huis gedurende een week te gebruiken, om kennis te maken met de omgeving, het dorp, de bewoners.

In juli zullen we alle inwoners uitnodigen voor een maaltijd in ons huis, terwijl we hen de (online) werken van La Biennale de Momon presenteren. Ze kennen het gebied goed, dus door hen worden de bijdragen van de kunstenaar geconfronteerd met de fysieke realiteit van het dorp.
Aan die specifieke gelegenheid zullen geen kunstenaars deelnemen, om te voorkomen dat de focus te veel verschuift van het eigenlijke dorp naar de artistieke representaties.

Op zondag 1 november vindt er in de Schoumanzaal van het Dordrechts Museum een openbare conferentie [removed];De kunstenaars zullen elkaar daar ontmoeten en publiek over hun werk en het project spreken. Voor die gelegenheid worden ook andere professionals uitgenodigd: acteurs, schrijvers, journalisten en wetenschappers, die vanuit hun vakgebied een relatie met het onderwerp [removed];